Şiddeti Besleyen Sesler

Erkekler, bir kadına zarar verebileceği özgürlüğünü nereden bulmaktadırlar?

Bu sorunsal üzerine kofa yormaktayken, ben de dahil hepimiz geçtiğimiz günlerde twitter aracılığı ile paylaşılan bir video gördük. Bir kadın, sokak ortasında yanında çocuğu varken eşi tarafından kendinden geçene kadar darp ediliyor. Bu görüntüler ise kadının kardeşi tarafından sosyal medyada paylaşılıyor. Kimimiz görüntüleri dahi izleyemedi, kimimiz ise kendimizce bu olaya tepki gösterdi. Bazılarımız ilgilenmedi, bir kısım ise "acaba kadın ne yaptı ?" diye düşünmekten kendini alamadı. Son grup hakkında ki fikirlerim başka bir günün konusu olsun.

Fakat ben bugün o görüntülere bir tepki göstermekten ziyade, akıllarda bir soru bırakma peşindeyim. Bugün birilerini suçlamak veya aklamak değil, bir konuya parmak basma gayretindeyim. Çeşitli medya organlarında, onlarca kişinin duyarlı bir yaklaşımla paylaştığı görüntülerden sonra yine de tüm muhakeme yeteneğimi kaybederek, orantısız vahşilikle şiddet uygulayan bir insanın bile darağacında sallanmasını görmek isteyecek cüreti de kendimde bulamamaktayım.

Benim görüntülerde ilgilendiğim şey şudur: Bir erkek, kendi için fiziksel herhangi bir risk unsuru oluşturmayan birini, vicdani tüm hislerden sıyrılarak üstelik babalık rolünün getirdiği sorumluluğu hiçe sayarak darp etmekte, bu eylemi ise kamusal bir alanda davranışını meşru kılarak gerçekleştirmekte. Kimsenin olaya müdahale etmesini istememekte ve yasal yaptırımlardan korkmamakta. O halde kişi bu davranışı yapmakta kendine hak mı görmekte? Kuşkusuz evet. Failin darp ettiği kişinin "kendi" karısı olduğu inancı, tıpkı mülkiyet hakkından doğan sebeplerle, kendine ait bir nesneyi istediği şekilde kullanabilme davranışıyla benzerlik göstermekte. Onun olduğunu düşündüğü bir şeye istediği gibi davranabilme özgürlüğü...

O halde erkekler, bir kadına zarar verebileceği özgürlüğünü nereden bulmaktadırlar? Yazılı olmayan bir takım kurallar (kimileri trajik bir şekilde yazıya geçirilmiştir) erkeklere kadınlardan daha iyi, daha üstün ve daha değerli olduklarını fısıldıyor. Öyle bir fısıltı ki bu, görüntülerdeki kız çocuğunun sesini bastıran…

Peki biz, bu toplumda yaşayan bireyler olarak nereden geldiği belli olmayan bu fısıltıların sesini kısıyor muyuz, aksine fark etmeyerek onları bir gürültüye mi dönüştürüyoruz?